سلف

القاگر افزاره‌ای الکترونیکی، غیرفعّال (پسیو) و دو پایه است که به آن سیمپیچ یا القاگر نیز می‌گویند. عملکرد اصلی القاگر، مقاومت در برابر تغییرات جریان الکتریکی می‌باشد. این افزاره معمولاً از رسانایی مانند یک سیم که بصورت سیمپیچ درآمده است و به دُور هسته‌ای از جنس آهن یا کربن خاص به نام «فِرّیت» پیچیده‌شده تشکیل می‌شود.

هنگامی که جریانی از القاگر بگذرد، یک میدان مغناطیسی درون آن ایجاد می شود و انرژی به طور موقت در این میدان مغناطیسی ذخیره می گردد . وقتی شدّت جریان الکتریکی تغییر کند، میدان مغناطیسی متغیّر با زمان، ولتاژی را در رسانا القا می‌کند و براساس قانون القای الکترومغناطیسی فارادِی، این ولتاژْ مانع از تغییر جریانی می‌شود که در سیمپیچ قرار داشت. مشخّصه‌ی اصلی القاگر، «القاوَری» می‌باشد که یکای آن هانْرِی است و با (H) می‌نمایاید. اکثر القاگرها هسته‌ای آهنربایی، ساخته‌شده از آهن یا فِرّیت دارند که سیمپیچ به دُور آنها بسته می‌شود و باعث افزایش میدان مغناطیسی و القاوَری می‌شوند.

همراه مقاومت‌ها و خازن‌ها، القاگرها یکی از سه عنصر خطّی و غیر فعّال مشکّل مدارهای الکترونیکی می‌باشند. از القاگرها بطور گسترده در تجهیزاتی که با برق متناوب (AC) کار می‌کنند، استفاده می‌شود. نمونه‌ی دیگری از کاربردهای القاگر در تجهیزات رادیویی می‌باشد. از القاگرها برای جلوگیری از جریان متناوب نیز استفاده می‌شود؛ زیرا القاگر، جریان مستقیم (DC) را می‌گذراند امّا مانع از گذر جریان متناوب می‌شود. از دیگرکاربردهای القاگر می‌توان به استفاده از آنها در پالایه‌های الکترونیکی به جهت جداسازی نشانک‌ها از بسامدهای گوناگون و در مدارهای تنظیم گیرنده‌های رادیو و تلویزیون نام برد.